Ervaringen

Annastacia
Marlies is op 4 januari bij Annastacia (Anna) geweest. Ik rijd Anna sinds 4,5 jaar en dat kent zijn ups en downs. Anna was altijd al heel erg gevoelig bij haar oren, maar na een trailer rit was dit extreem geworden. Het leek alsof Anna iets in haar oren had zitten. Ze schudde enorm veel en ze werd soms gek van zichzelf. Wat er gebeurd is in de trailer, geen idee, maar fijn was het niet voor Anna. Marlies is vervolgens gekomen en heeft Anna van top tot teen na gekeken. Naast dat Anna last had van haar oren, heeft ze wel wat meer “ongelukjes” gehad in haar leven, dus een full body ondezoek kon geen kwaad. Marlies werkt heerlijk rustig, waardoor Anna ook heel relaxed werd. Ze nam echt de tijd om alles te onderzoeken. Gelukkig bleken er in haar lijf geen grote problemen te zijn. Vervolgens is Marlies heel rustig naar het hoofd van Anna gegaan. Ook hier werkte ze weer heel rustig, maar Anna haar oren en nek waren wel erg gevoelig. Toch bleef Marlies rustig en nam de tijd om Anna te laten wennen. Uiteindelijk kon Marlies haar oren weer aanraken en uiteindelijk haar nek/oren behandelen.

Inmiddels zijn we alweer wat verder en na een paar dagen rust heb ik de training met Anna weer opgepakt. Ik kon op stal al merken dat er meer rust in Anna zat. Ze schudde veel minder met haar hoofd en haar oogopslag gaf
veel meer rust i.p.v. stress. Ook tijdens het longeren merkte ik dat Anna veel makkelijker kon ontspannen. Haar oren klapperde in de galop weer van pure ontspanning en ook haar kaak zette ze niet meer vast. Inmiddels zit ik er ook weer op en merk ik dat Anna zich weer veel beter voelt. Verder vind ik het een openbaring dat ook ik inmiddels aan haar oren mag komen en ze wil knuffelen (iets wat ze nooit wilde)
Uiteraard blijft Anna gecontroleerd worden door Marlies.

Ik kan Marlies omschrijven als een zeer rustig, gedreven persoon, die echt de tijd neemt om een paard te onderzoeken/behandelen. Daarbij neemt ze ook de tijd om de eigenaar te vertellen wat ze doet en wat ze eventueel gevonden heeft! En namens Anna kan ik haar ook zeker bedanken, zij heeft veel meer rust gekregen na het bezoek van Marlies!

Kim Vet

Sunday
Vorig jaar Juni kwam mijn 14 jarige KWPN  merrie “Sunday” plots op 3 benen ’s morgens de stal uit. Nooit eerder is ze echt kreupel geweest, wat kon het zijn? Ze stond toen der tijd al een half jaar stil, omdat ik zelf herstellende was van een rugblessure.  Op dat moment kon de dierenarts eigenlijk niks aan haar vinden. Echt veel pijn gaf ze namelijk niet aan tijdens het onderzoek. Met medicatie is het even weg gebleven. Toch kwam ze een paar weken daarna toch weer op 3 benen haar stal uit. Weer medicatie, foto’s gemaakt.. maar helaas, niets te vinden! Ook al ben je blij dat de foto’s goed zijn natuurlijk!

Helaas is ze met geen mogelijkheid te vervoeren en was verder onderzoek op de praktijk niet mogelijk. In overleg met de dierenarts kozen we er op dat moment voor om haar langere tijd rust te geven, in hoeverre dat natuurlijk nog meer kon.. Helaas bleef ze zichtbaar kreupel en na bijna een jaar zakte de moed toch wel in m’n schoenen..  zullen we ooit nog wel kunnen rijden?! Ik zag dat ze niet lekker in haar vel zat, ze was down, niet vrolijk, en begon ook wat af te vallen.

Toen ben ik eens gaan googlen naar fysiotherapie/osteopathie. Uiteindelijk ben ik bij Marlies uitgekomen. Goede, duidelijke site, en zag er nog eens vriendelijk uit! Niet geheel onbelangrijk naar mijn idee.

Uiteindelijk, na onderzoek, bleek dat ze toch wel meerdere plekken had die erg pijnlijk al dan niet ongemakkelijk waren en zijn gelijk letterlijk onder handen genomen.  Ik heb een echte merrie,  is niet een van de makkelijksten en ook nog eens erg eenkennig. Toch heb ik er op dat moment weinig van gemerkt. Marlies werkte erg rustig, nam voor alles de tijd, en ik zag een paard dat altijd op haar hoede is helemaal “zen” worden.

Twee maanden later is ze nogmaals geweest. Ik zag mijn paard, dat al ondertussen bijna 1,5 jaar kreupel was, steeds beter in haar vel zitten en ze was weer vrolijk. Echt kreupel is ze niet meer, maar een “tikje” in het been zal hoogstwaarschijnlijk niet meer verdwijnen. Afgelopen week zijn we weer voor het eerst samen heerlijk gaan rijden. Met name na de behandelingen van Marlies zag ik mijn paard verbeteren. Er waren momenten dat ik dacht dat we dat nooit meer zouden doen.. Ik kan dan ook wel zeggen dat dit ons allebei heel erg geholpen heeft.

Had ik dit maar eerder gedaan … Bedankt!

Dieuwertje Stam